խիստ ծեծի ենթարկվել ◆ Իր երկաթե գավազանը․․․երբեմն ծռում էր երեխաների մեջքին․․․կաղնու փայտից մեծ քանոնով երեխաների կաշին պլոկում։ Հովհաննես Թումանյան◆ - Ո՞նց կըլի, աղա, քյոխվեն կաշիս կպլոկի։ Վրթանես Փափազյան◆ - Ամենևին ազատելու չեմ, թողելու եմ քյոխվեն կաշին պուկի։ Արշակ Ագապյան◆ - Գան գլխներնիդ կրակ թափեն, կաշիներդ պուկիլ տալով, գործից գցեն։ Հովհաննես Ճուղուրյան◆ - Վրիցդ օխտը զոլ կաշի կը պլոկեն, վեր չկենաս։ (Անկտրիլ խիարը)
դաժանորեն կեղեքել ◆ Ահա մեր ջակատագիրը, մեզ հալածում են, մեզ տանջում, մեր կաշին պլոկում, կյանքը խլում։ Սունդ․ ◆ - Խարջ ու խուրջ [«Հարկ]» առնելու են գալի, կաշիներս պուկելու են։ Հովհաննես Ճուղուրյան
