կապիտալատարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑpitɑlɑtɑɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (տնտգ․) ցուցանիշ, որը որոշում է հիմնական կապիտալի (հիմնական արտադրական ֆոնդերի) հարաբերությունը համապատասխան ժամանակաշրջանում արտադրված արտադրանքին կամ դրա մասերին՝ զուտ եկամտին, շահույթին, ազգային եկամտին

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։