կառուցվածքային լեզվաբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑrut͡sʰvɑt͡skʰɑjin lɛzvɑbɑnutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) արտասահմանյան ժամանակակից լեզվաբանության գլխավոր ուղղություննեերից մեկը, որը զարգացավ XX դարի 30-40-ական թվականներից՝ ի հակադրության պատմա-համեմատական լեզվաբանության

Հոմանիշներ

1. ստրուկտուրալիզմ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ структурная лингвистика (ru) ‎(strukturnaja lingvistika), структуральная лингвистика (ru) ‎(strukturalʹnaja lingvistika), структуралистическая лингвистика (ru) ‎(strukturalističeskaja lingvistika)
• անգլերեն՝ structural linguistics
• ֆրանսերեն՝ linguistique stucturale
• գերմաներեն՝ strukturalistische Sprachwissenschaft

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։