կավային նստվացքի խտացվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑvɑjin nstvɑt͡sʰkʰi χtɑt͡sʰvɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) արտաքին բեռնվածքի փոփոխության դեպքում կավային նստվածքների ծակոտկենության նվազում, որի հետևանքով մեծանում է նրանց խտությունն ու ամրությունը, բարձրանում է կրողունակությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։