կարկամվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑɾkɑmvɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ․ rigidus` «կարծր, պինդ»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) կմախքային մկանների գործառութային վիճակ, որը բնութագրվում է նրանց լարվածության մեծացմամբ և ձևախախտ ազդեցություններին դիմակայմամբ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։