կարկուտ թափել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. - աղետ բերելով, չարիք հասցնելով պատժել ◆ - Աստված ինչո՞ւ կրակե կարկուտ չի թափեր վերեն... էս ի՞նչ տեսակ երկիր է, զավակը պապուն ոտքին առջև հոր կը բանա։ Վահե Հայկ ◆  - Թող քարե կարկուտ թափի էդ լրբերի գլխին, որ իմանան, թե երկնային պատիժ կա։ Ստեփան Զորյան ◆ - Աստված ո՞ր արդարին երեսը կը նայի, որ էս գեղի գլխին քարե կարկուտ չի մաղեր: Համ.

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։