կա, կա

Հայերեն դարձվածք

1. այսինչ և այնինչ բաները կարող են պատահել՝ մարդու գլխին գալ ◆ - Ջահել էինք է՞, էինք մտածում, որ ծերություն կա, էս աշխարհից հեռանալ կա։ (Վախթանգ Անանյան) ◆ - Ա՛յ մարթ, թե որ էրկու շալակ ցախ բերես, մնի հախը կուտենք, մնինը՝ կպըհենք, ժամանակին կհարկավոի մեզ, հիվանդություն կա, թուլություն կա։ Գյուլշանի Հեքիաթը ◆ Դուրսը աշխարհ կա, մեռնել կա, ապրել կա, տրտմություն կա, ուրախություն կա։ Քյուչուք-Մուրատի Հեքիաթը

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։