կեղտոտ-կանաչավուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɛʁtɔt kɑnɑt͡ʃʰɑˈvun]


Ածական

  1. (նորբ․) կեղտոտ և կանաչավուն ◆ Կեղտոտ-կանաչավուն թրթուրը սկսեց ճարակել բուսականությունը։ Հ. Մովսիսյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]