կիսամակաբույծ բույս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kisɑmɑkɑbujt͡s ˈbujs]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (կնչ․) բույսեր, որոնք ապրում են այլ բույսերի՝ գլխավորապես ծառերի հաստ ճյուղերի խեչակներում. ի տարբերություն իսկական մակաբույծերի՝ սրանք կենսագործունեության համար անհրաժեշտ սննդանյութերն ստանում են արտաքին միջավայրից


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։