կենդանանալ, կենդանություն՝ կենդանի շունչ ստանալ (փխբ․)◆ Նաիրին էր հին ու հազարամյա. հառնում էր, կյանք էր առնում: Եղիշե Չարենց◆ Մայում է անուշ ամլիկը գառան. / Սարեր ու ձորեր նորից կյանք առան: ՎԱիր ◆ Տետրակս կյանք առավ, կենդանացավ, վեպի նման բան մը դարձավ։ Լևոն Շանթ◆ Ըզհունձ բարեաց [«բարիքների»] յերկինս [հերկինս] հանենք, / Որ կյանք առնուն Հայոց դաշտեր։ (Մկրտիչ Խերանյան)
ծնվել, ծնունդ առնել (փխբ․)◆ Եվ ցավի մեջ, այնտեղ, ուր որ / Քրտինքը մի արյունաներկ / Գետի նման է ընթանում, / Պարզ, փառահեղ ու խստաշունչ / Մի նոր քերթված է կյանք առնում: Ադիանալ դու Ֆոնսեկա
իրագործվել, իրականանալ ◆ Կոմունիստների շատ քննադատական դիտողություններ և առաջարկություններ, այո, կյանք են առել, կոնկրետ օգուտ տվել։ Երեկոյան Երևան◆ Թաթիկները՝ գալիքիս արծվաթևերն են թովիչ, / Մանուկներս՝ կյանք առած երազներիս երեկվա։ Հովհաննես Շիրազ
