կողմնական բայ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔʁmnɑkɑn ˈbɑj]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) գրաբարի հին քերականություններում՝ այն բայերը, որոնց բուն հրամայականի (հրամայական եղանակի ապառնիի) եզակի ձևերը տվյալ բայերի շեշտված արմատական հիմքերն են, օր.՝ հեզուլ-հե՛ղ, զենուլ-զե՛ն և այլն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։