կոնական փաթաթվածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔnɑkɑn pʰɑtʰɑtʰˈvɑt͡skʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. փաթաթվածքի տեսակ, որի դեպքում թելի գալարները փաթաթվում են կոնական մակերևույթի վրա, որի ծնիչը թեքված է փաթաթվածքի առանցքի նկատմամբ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։