կոնյուկցիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ. conjungere-միավորել

Բացատրություն

  1. (փիլ․) տրամաբանական գործողություն, որով կազմում է բարդ ասույթ երկու ասույթներից` իրար հետ միացած «և» տրամաբանական շաղկապով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։