կռվել, մաքառել ◆ Քաղաքներում կարմրավառ դրոշականեր պարզեցին, կուրծք տվեցին զորքերին արյունարբու արքայի։ Եղիշե Չարենց◆ Հոգիդ, կաղնի՜, երբ կուրծք կու տար մըրըրկին՝ ես շուքին տակ, հանգիստ, լուռ Կը մեծնայի։ (Դանիել Վարուժան)◆ «Անոնց կուրծք պարզելով, զանոնք պատռելով պետք է մենք հասնինք մեր գաղափարի բարձրունքներուն»:ՍԿ
(մի բանի դեմ կուրծք տալ) դիմակալել ◆ Ամենօրյա զրկանքի դեմ կուրծք տալու անհրաժեշտությունը դարձրել էր նրանց մի ընտանիք։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Տառապանքի և ամեն զրկանքի կուրծք կու տա, ընտանիք և սերունդներ կ'ապրեցնե անձնվիրությամբ։ Վահե Հայկ◆ Ապա անեզր օվկիանոս ելավ ամեհի Ծերունին՝ ճակատ ու կուրծք պարզած արհավիրքին: «Գրական թերթ»
