նենգորեն, դավադրաբար գործել, թիկունքից հարվածել ◆ - Մանավանդ չեմ ուզեր մտածես որ կռնադեծ զարկինք քեզի։ Թշնամություն է ու կռիվ. բայց ու շիտակ։ Լևոն Շանթ◆ Չեր հասկնար թե ինչպե՞ս իր այնքան սիրած կինը...կրնար այսպես, իր կյանքի դժբախտ մեկ պահում...հարվածել զինք կռնակեն: Վահրամ Մավյան◆ - Թող իմ թշնամին կուրցքս ծակի առջևից, ես այնքան չեմ ցավիլ, որքան երբ կռնակիցս են հարվածում: ԱլՇ ◆ Ծոծրակից են խոսում, կռնակից դաշույնով հարվածելու նման։ ԳԱրՉ ◆ Անարգ խարդավանք մըն է թուրքերուն հանգերքը՝ թե հայեր իրենց «կռնակեն դաշունահարեցին» 1915 պատերազմին։ «Զարթոնք»◆ - Մի՞թե հիմա դրա ժամանակն է, երբ կործանվում է երկիրը... Օ, խայիններ [«նենգեր, դավաճաններ»], կռնակից դաշույն խրող հայեր ՍտԱլ
