հենարանից, ապահովությունից ևն. ինքն իրեն զրկել ◆ Ասում էին, որ Արմանդները կտրեցին այն ծառի ճյուղը, որի վրա նստած էին, օգնեցին հեղափոխությանը, որն իրենց հարստությունը կործանեց։ «Գարուն»◆ Կառավարությունները կտրում էին այն ճյուղերը, որոնց վրա նստած էին, և ամեն ինչ անում էին ժողովուրդին իրենցից հեռու պահելու համար։ «Հայաստանի Հանրապետություն»◆ Իր գործունեության ընթացքում Գորբաչովն այնպիսի հաջողությամբ սղոցեց այն ճյուղը, որին նստած էր, որ այլևս չկա մեկը, որի վրա հենվի։ «Եր.» ◆ Առևտուր անող, արհեստավոր ժողովուրդ կար երկրում. ջարդեցին, կտրեցին իրենց ոտքի տակի ճյուղը:◆ Ու իրենց պաշտոնը վերջացած ըլլալով՝ պիտի նմանեին այն մարդուն, որ կացինն առած իր տակի ճյուղը կը կտրե: (Լեո)
