կտրվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ktɾvɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կտրված լինել ◆ Հաշվի առնելով միջազգային ասպարեզում գործընթացների արագությունը, մի տեսակ կտրվածության զգացում էառաջանում, խորանում է իշխանություններից դժգոհությունը։ «Ավանգարդ»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։