Jump to content

կրակ թափել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

կրակ թափել 1

[խմբագրել]
  1. (խսկց․) անտանելի շոգ անել ◆ Նա հուլիսի կրակ թափող շոգերին․․ երբեմնապես դուրս է գալիս յուր նազիր-վեզիրներով։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Օ՝հ, ի՛նչ շոգ է․․․ - Կրակ է թափվում երկնքից։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Արևը կրակ է թափվում վերից։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նո՛ւյն մտահոգությունը նաև ամառը, երբ արևը կրակ թափեր վերեն, ազոխները վառեր ու ածուխ դարձներ։ Վահե Հայկ ◆ Տասնըվեց տարի առաջ էր, Օգոստոսի կրակ մաղող օրերեն մեկտ։ Վահրամ Մավյան ◆ Էն շոգ ժամանակին․․․մարդի գլխին կրակ ա վեր թափում։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Հուր է թափում արեգակը, Շո՜գ է, շո՜գ է քաղաքում։ Ստեփան Մալխասյանց ◆ Կարծես հուր է մաղում, արևն է դաղում։ Հավասի ◆ - Արևը տաք է, կրակ կը թափի։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Կրակ էր թափվում երկնքից Արարատյան դաշտի և Էջմիածնի վրա։ Շոգ էր ու տոթակեզ ամառ։ Գուրգեն Մահարի համեմատության համար՝ ◆ - Իսկ ինչ-որ մի տեղ երկնքից կրակ ու երկաթ է թափվում, անխնա այլանդակում ու ավերակների վերածում հրաշագեղ հեքիաթը։ Զորայր Խալափյան

կրակ թափել 2

[խմբագրել]
  1. (խսկց․) Բարկություն զեղել ◆ Ռուսական հյուպատոսը կրակ էր թափած այս բարբարոսության առիթով։ Օչ ◆ Իր կրակ թափող համառ հայացքով, իր ամբողջ էությամբ մարմնացած հետաքրքրություն էր դարձած։ Ն-Դ ◆ - Էկա՞ր, ինչի՞ ուշացար, կրակ է վեր ածում ախչիկպարունը։ Գաբրիել Սունդուկյան
  2. աղետ բերել ◆ - Այդ քո՛ ամուսինն է, որ կրակ է թափվում քաղաքի վրա։ (Րաֆֆի)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։