(արևմտհ․) (կրակ ու բոց կտրել՝ դառնալ, կրակի կտոր դառնալ) զայրանալ, իրենց դուրս գալ ◆ Նամեստնիկը ինձի տեսավ թե չէ բարկությունից կրակ կտրած, ոտքերը գետին զարկեց։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ - Բնականաբար կրակ կտրեցա, արժանապատվության հարց էր ինծի համար այլևս... և բորբոքումիս մեջ անդառնալի խոսքեր ըրի։ Մկրտիչ Կորյուն◆ - Հերիք է, հերիք է, գոչեց սաստիկ գայթակղած ու կրակ ու բոց կտրած հանըմը, ջիղերս թունդ մի հաներ։ Կեսարացի ◆ Օրբելին կրակ ու բոց դարձավ և մինչև իսկ դուրս եկավ հավասարակշռությունից։ ՀովՀ. Ղ ◆ Զապելին ճառե զրկվիլը տեսնելով՝ կրակուբոց կտրած խռովություն մը հանած էր հանդեսին մեջ։ Տիգրան Կամսարական◆ Մեկն էլ կարած հրեց, և մեր տիկինը դարձավ կրակի կտոր, աչքերը ոլորեց հրողի վրա ու բռունցքը վրա բերեց։ «Գրական թերթ»
սաստիկ գրգռվել, գրգիռ ապրել ◆ Կրակ կտրած պատանուն քաջ ծանոթ կետից...մի ստվեր սպիտակին տվեց։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Կրակ կը կտրեր, երբ պատիհոնեն բան մը առնելու ատեն Բաթեթ ապլան [Փափեթ աբլան, «Մորաքույրը»] մատներովը կը դպեր համարին ուսին։ ՕՉ
մեծ եռանդ ձեռք բերելէ ստանլա, եռանդուն դառնալ ◆ Ա՜խ, նա որ երևում էր մեր շարքերում, կրակ էինք կտրում և առյուծ դառնում։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Եվ հետո շարումների հետ արագանումվէ հոգեկան փոթորիկը - ու գնաց... կրակ է կտրում պարը։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Հարություն բեգը կրակ էր կտրվել, նա ձիու վերա նստած՝ ուտիական գյուղերն էր շարունակ թափառում։ (Պերճ Պռոշյան)
բարձր ջերմություն ունենալ ◆ Թոքին էր տալիս ամառվա շոգին, Կրակ էր կտրում: Համո Սահյան◆ - Ցորեկին քիչ մը քիթը կախ էկավ դպրոցեն. հիամկ կրակներուն մեջն է: Լևոն Բաշալյան
