ուժասպառ լինել․ թուլանալ ◆ Էդպե՞ս էին ասում, թե՞ «Կերազիզկեր՝ որ ուժ ունենաս, հալից չընկնես»։ (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ Հալից ընկած ուսուցիչը․․․ հազիվ էր ոտքերը քարշ տալիս։ Գ ◆ Այդ օրը Արայիկին այնքան էր աշխատել, որ հալե-մըջըլե ընկնել էր (Բոգդանովկա - Սաթխա)։ ◆ - Մերդ եմ, հալից-ջանից ընկած։ Ն-Դ
հյուծվել ◆ - Ճիշտ է, մի քիչ հալից ընկնել եմ, բայց հիվանդության հերն անիծել եմ արդեն։ Գրիգոր Բալասանյան◆ Քանի գնում, էս թաքավորի էրեխեն հալից ընկնում էր (Ենգի-չարու հեքիաթը)։
նյութական վատ վիճակի հասնել ◆ «Էս վըեր մեր քաղաքըմեր էսքան հալից ընգյած ախքատ կա, բա հեռու տեղերըմը ինչ կըլի» (Ախքատն ու թաքավըերի խազենդյարը)։
մաշվել, անպետքանալ ◆ Մեկը (կոշիկը) հալից ընկած, «բերանը» բաց, «բերանում» փշե ցանկապատի նման մեխերի շարք։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)◆ Պարզվեց, որ շողոքորթելու իմ հնարանքը ամենապարզունակն է, փորձված, մաշված, հալից ընկած հնարանք։ ն
