հանգած հրաբուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑŋɡɑt͡s hɾɑˈbuχ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) ուժեղ ողողամաշված, քայքայված հրաբուխ, առանց հրաբխային ակտիվության արտահայտման պատմական անցյալում (օրինակ Արագած հրաբուխը)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։