հանցավոր անփութություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑnt͡sʰɑvɔɾ ɑnpʰutʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (իրավգ․) անզգուշության` որպես մեղքի ձևի, դրսևորում, ինչի դեպքում հանցանքը համարվում է անփութությամբ կատարված, եթե անձը չի նախատեսել իր գործողության (անգործության) հանրության համար վտանգավոր հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, թեև տվյալ իրադրությունում պարտավոր էր և կարող էր նախատեսել դրանք


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։