հանքափող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑŋkʰɑˈpʰɔʁ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (ջրբերկ․), (երկրբ․) հանքափող-ուղղանկյուն կամ կլորավուն մեծ կտրվածքով ուղղաձիգ լեռնային փորվածք, որը ծառայում է հանքափորների, հանքաքարերի, շինանյութերի ու սարքավորումների տեղափոխման, ինչպես նաև օդափոխման և ջրհեռցման համար


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։