հանքափող

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑŋkʰɑˈpʰɔʁ]

Գոյական

1. (ջրբերկ․) հանքափող-ուղղանկյուն կամ կլորավուն մեծ կտրվածքով ուղղաձիգ լեռնային փորվածք, որը ծառայում է հանքափորների, հանքաքարերի, շինանյութերի ու սարքավորումների տեղափոխման, ինչպես նաև օդափոխման և ջրհեռցման համար

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝ шахта (ru) ‎(šaxta)

Աղբյուրներ

• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։