իրեն չկարողանալ տիրապետել՝ զսպել, հունից դուրս գալ ◆ Օրբելին կրակ ու բոց դարձավ և մինչև իսկ դուրս եկավ հավասարակշռությունից, առաջարկելով այդ անձնավորությանը հեռանալ դահլիճից։ Հովհ. Ղ ◆ Ժողովրդական Կոմիսարների դեմ իրենց ձեռնարկած վայրերի հալածանքների մեջ բոլորովին կորցրել են հավասարակշռությունը: (ՍՇհմ.)
