հավուր պատշաճի
Հայերեն դարձվածք
- օրվա պատշաճին վայել ըստ տվյալ օրվա կարգի պահանջի ◆ Արարողությունից հետո մի քանի մտավորականների շրջապատեցին նրան, խնդրելով, որ հավուր պատշաճի մի արտասանությամբ փակի սգահանդեսը։ (Վահրամ Փափազյան) ◆ Աւուր-պատշաճի սաղմոսը կարդալուց հետո՝ կաթողիկոսը բարձրացավ բեմ և քարոզ խոսեց։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Կը բարեհաճի դգալ մանուշ մուրաբա առնելու և աւուր պատշաճի բարեմաղթություններ ընելե հետո անուշն ուտլեու։ Հակոբ Պարոնյան
◆ -Տերտե՛ր, առակդ ավուր պատշաճի չէր։ Խնդալու տե՞ղ է, որ խնդալու բան ես ասում. լալո՜ւ տեղ է։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Շքեղազարդ բազմոցի վրա նստած էր թագուհին և գտնվում էր, օրվա պատշաճին վայել, փառավոր զգեստավորությա մեջ։ (Րաֆֆի)
- ◆ Հավուր պատշաճի մասսայականացվեն այս և մյուս առավելությունները։ Եր ◆ Մյուսներին այդ ընդունում էին հավուր պատշաճի. բոլորն էլ հասկանում էին, որ այդ մարդը օգնության կարիք է զգում։ Գրիգոր Բալասանյան
- ըստ արժանվույն ◆ Դժբախտաբար...այդ ինտելեկտուալ պոտենցիալը հավուր պատշաճի րգնահատվեց։ Եր ◆ Նալպանտենց հաճի [Նալբանդենց հաջի] Աննան, գեղին կոմե հնարված ու ըստ աւուր պատշաճի արժևորված հազարումեկ պատճառներուն մեկովը ծառա չուներ տակավին։ Հակոբ Օշական
- ձևականորեն հենց այնպես ◆ Սրանք հավուր պատշաճի ասված խոսքեր չէին, այլ ժամանակակից աշխարհի քաղաքական իրողությունների...ծայրաստիճան սթափ գնահատում։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- ◆ Նրա դեմոկրատական ճառերը հավուր պատշաճի ասված խոսքեր են և ո՛չ նրա համոզումները։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Որկրամոլ ու կուշտ ախորժակով ուտում է իր բաժինն ընդհանուր կարկանդակից՝ զվարթ հեգնանքով ոտնակոխ անելով հավուր պատշաճի շինծու մորալւ։ (Վահրամ Փափազյան) ◆ Աշխատել է գրել մի բան՝ երբեմն լավ, երբեմն «յավուր պատշաճի»: Ստեփան Զորյան ◆ Դրանք ավելի շուտ գործեր են «ըստ ավուր պատշաճի» կամ Հեյնեի խոսքով ասած՝ «օրապակաս մանուկներ»։ ն ◆ Աւուր պատշաճի խոսքերե անդին չէին անցներ անոնք։ Եր
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։