հարթաշուրթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑɾtʰɑˈʃuɾtʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հարթ շուրթ ունեցող ◆ Այդժամ Կառլենի հարթաշուրթ բերանը բացուխուփ է լինում այդ կապակցությամբ... «Անդին»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։