ասում են շատ հուզված, մտահոգ ևն. լինելու դեպքերում ◆ Ի՞նչ թաքցնեմ, լաց եմ լինում առանց քեզ, / Կերած հացս կուլ չի գնում առանց քեզ։ Հովհաննես Շիրազ◆ Ո՛չ, Սրապիոն աղային կերած հացը վար չերթար, եթե ձեռնածալ նստի։ Շահան Շահնուր◆ Մայրը սեղան բացեց, որդու համար ճաշ դրեց...բայց Ռուբենը տխուր էր, հացի պատառը դժվար էր կուլ գնում:
