(արևմտհ․) համակերպվել ◆ - Իմ վճիռն անդարձ է:Ինչ հետևանք էլ որ նա ունենա, դու պիտի հաշտվես նրա հետ: (Մուրացան)◆ Բայց վերջ ի վերջո հաշտվեցի «աղետի» հետ:Նոր հարմար աղջիկ չկար։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Իր ճակատագրին հետ հաշտված էր՝ վիճազուրկ արարածներուն պես։ Մամին-Սիբիրնյակ ◆ Մահվան հետ հաշտվիլը մեզի բարիք է անշուշտ, ու մեծ ալ կորով։ Օշ.