հայտնաբերել թաքնվողին, փախչողին ևն.) ◆ Անտանտի ոստիկանությունը կրկին գտել է իմ հետքը և անհրաժեշտ է հնարավորին չափ արագ հեռանալ Ստամբուլից։ Թևեքելյան ◆ Սալբի սկսավ համրել օրերը և սպասել Հովհաննեսին, որ անպայմանորեն պիտի գտներ իրենց հետքը, և հահտնվեր՝ ուշ կամ կանուխ։ Գևորգ Աճեմյան◆ Իր երկրի մեջ մի այդպիսի անսովոր բան էր պատահում և ինքը չէր կարողանում հետքը գտնել: (Ղազարոս Աղայան)
