(խսկց․) կպչել, կպնել ◆ Զահլաներուս տարավ. հիմա էլ հետ է ընկնել որ կիրակի օրը խոսա։ Հովհաննես Թումանյան
մեկին հետևել ,հետապնդել, մեկի հետևից ընկնել ◆ -Էհ, տնաշեն մարդ, ախր ի՞նչ ես հետն ընկնում, դու նրա հետ կարո՞ղ ես գլուխ թափել։ Ահ ◆ Պստիկները ու հարուստները հետը կիյնային կաթ ուզելով անկե։ Օչ ◆ -Ըսե իրենց որ հետս չիյնան... ետքը ետքը կըլլա։
մեկի հետ հարաբերել․ ընկերություն անել ◆ Էլ չես տեսնի ինձ առաջվա նման ցանցառամիտ երիտասարդների հետ ընկած։ ◆ - Էդ լպստվածնեիր հետ ընկնելով քեզ ապագա չես ստեղծի։ ◆ Ի՞նչու իյնամ մի այնպիսի նանիր և նենգամիտ արարածի հետ։ ◆ - Ո՞վ պիսի երթա գա դատարաններ, ասոնց հետ դատվելու համար. ձեր պատվուն չիյնար [չի՛յնար] ասոնց հետ ելնել իյնալ։ Հակոբ Պարոնյան
մեկի հետ հարաբերել, գլուխ դնել ◆ Եթե ուշք դարձնես ու ընկնես նրանց հետ, քեզ հաղթեն-ուշքըդ կըտիրեն։ Հովհաննես Թումանյան
մեկին քաշքշել, ձեռք առնել ◆ Այո՛, ինչ-որ տեղ տղային չսազող շարժուձև ուներ, և թաղի նրա հասակակլիցները հետը ընկնում էին, բղավում՝ աղջի՝կ, աղջի՝կ։ ◆ Սրճարանին տղաները հետը կիյնային, կը հեգնեին, շա՛տ անգամ կը բարկացնեին։ Համ
կատարել
հակառակվել ◆ -Վտանգավոր մարդ է. ինչ ասում է՝ արա, հետը մի՛ ընկնի։ ◆ -Ըսել կ՛ուզեր որ ատանկ մեծ մարդոց հետ իյնալն աղել չէ ։ Հակոբ Պարոնյան
վիճել, կռվել ◆ Խոսք խոսքի եկավ. իրար հետ ընկան. կռվով էլ վերջացավ։ ◆ Ասոր անոր հետ իյնալ ճանկռտվելու փորձերը գուցե ավելի տուժել տան իրեն։ (Թլկատինցի)
մի բանով տարվել, զբաղվել ◆ -Մեր օղորմածիկ պապերը սարքել են Բարեկենդանը, որ ամեն աշխատանք թողանք, քե ֆի հետ ընկնեք։ (Պերճ Պռոշյան)◆ –Անցածի հետ ընկնելն ավելորդ է։ ն
կարևորություն տալ, բանի տեղ դնել ◆ -Խալխն ի՛նչ գուզե ասե. նրա խոսելու հիդ վուր մարթն ննգնի, ո՛ւր կէհա։ Գաբրիել Սունդուկյան
