հերոնտոպսիխոլոգիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɛɾɔntɔpsiχɔlɔɡˈjɑ]

Գոյական

  1. (հոգեբ.) հոգեբանության այն բնագավառը, որն ուսումնասիրում է օրգանիզմի ծերացման հետ կապված փոփոխությունները և ծերունական հասակին հատուկ հոգեբանական առանձնահատկությունները, հոգեկան պրոցեսների, անձի մոտիվացիայի և ուղղվածության փոփոխությունները և բազմաթիվ այլ հարցեր


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։