հորդորական արտ է ◆ -Է՞հ հեր օրհնած, ի՞նչ ես դարդ անում։ (Պերճ Պռոշյան)◆ -Եկ, նստե, հեր օրհնած, աշխարհը մեռնիլ կա։ Համ ◆ -Ասա, հեր օրհնածի մարդ, մի քիչ համբերի, լուսանա էլի։ Հովհաննես Թումանյան◆ Սիրտդ բռնե, հեր օխնած, տղամարթ չ՞իս։ Գաբրիել Սունդուկյան
տնաշեն ◆ -Հեր օրհնած, այսքան ժամանակ ծառայում ես այստեղ, էլի չգիտե՞ս։ ԱլՇ ◆ Ինչ մեծ բան է, տո, հեր օրհնած,/ Միա՞յն, միա՞յն մի գդակի վարձ։ Հովհաննես Թումանյան◆ Հեր օխնած, ախր գիտես, որ ես այստեղ երկար մնալանկարող եմ։ (Վահան Տերյան)◆ -Դրուստ խելքի ախկատ է էս հեր օխնած: Գաբրիել Սունդուկյան◆ Ախար էտենց վո՞ւնց կուլի, հեր օխնածնիր։ Գաբրիել Սունդուկյան
