Jump to content

հին հյուսիսային լեզու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hin hjusisɑjin lɛˈzu]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հյուսիսային գերմանական կամ սկանդինավյան ենթաճյուղի լեզուներից իսլանդերենի, դանիերենի, նորվեգերենի և շվեդերենի հիմք-լեզուն, որով խոսել են Սկանդինավիայում, Իսլանդիայում և Գրելանդիայում

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։