հնասիական լեզուներ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnɑsjɑkɑn lɛzuˈnɛɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) պայմանական տերմին Հյուսիսային և Հյուսիսարևելյան Ասիայի, ինչպես նաև Հյուսիսային Ամերիկայի մի շարք լեզուների համար, որոնք համախմբվել են աշխարհագրորեն և ծագումնաբանորեն իրար հետ կապված չեն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. պալեոասիական լեզուներ, հիպերբորյան լեզուներ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։