հնդեվրոպական լեզու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hndɛvɾɔpɑkɑn lɛˈzu]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) աշխարհի լեզվի խոշորագույն ընտանիքներից մեկը, որի մեջ, որպես նրա առանձին ճյուղ, մտնում են հնդիրանական, բալթիական, սլավոնական, կելտական, իտալական, գերմանական, թոխարական, խեթական լեզուները, հայերենը, հունարենը, ալբաներենը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հնդեվրոպական լեզվաբուն, հաբեթական լեզու, հաբեթյան լեզու, հնդգերմանական լեզու
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։