հնդեվրոպական հիմք-լեզու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hndɛvɾɔpɑkɑn himkʰ lɛˈzu]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) այն լեզուն, որի պատմական զարգացումը հանգեցրել է հնդ-իրանական, բալթիական, իտալական, գերմանական, սլավոնական, կելտական լեզուների, հայերենի, հունարենի և հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի մեջ մտնող այլ լեզուների ձևավորմանը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հնդեվրոպական նախալեզու, հնդեվրոպամայր լեզու
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։