հնչյունախումբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑˈχumb]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հնչյունների ամբողջական, անբաժանելի միասնությունը, որի մեջ առանձին հնչյունները գիտակցված չեն և առանձին չեն արտաբերվում
  2. հնչյունական շղթայի մի հատվածը կամ առհասարակ հոդաբաշխ հնչյունների խումբը, որի բաղադրիչները կարող են արտասանական տեսակետից իրար հետ կապված լինել կամ չլինել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ձայնախումբ
  2. տառախումբ, հնչյունական խումբ, հնչյունակոմպլեքս

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։