հնչյունական օրենք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑkɑn ɔɾɛŋkʰ]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) օրինաչափ, կանոնավոր հնչյունական համապատասխանությունները մի լեզվի զարգացման տարբեր շրջաններում ու տարածման տարբեր վայրերում կամ ցեղակից լեզուներում

Հոմանիշներ

1. հնչյունափոխական օրենք, հնչական օրենք, հնչաբանական օրենք, հնչյունաբանական օրենք
2. ձայնաբանական օրենք, ձայնական օրենք

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ звуковой закон (ru) ‎(zvukovoj zakon), фонетический закон (ru) ‎(fonetičeskij zakon)
• անգլերեն՝ phonetic law
• ֆրանսերեն՝ loi phoneticue
• գերմաներեն՝ Lautgestz

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։