Jump to content

հնչյունի անկում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjuni ɑŋˈkum]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հնչյունափոխական այն երևույթը, երբ հնչյունական շղթայի մեջ մտնող այլ հնչյունների ազդեցությամբ (փոխազդեցական հնչյունափոխություն) բառերի որոշ հնչյուններ (հնչույթներ) հնչյունաշղթայից դուրս են ընկնում, այլևս չեն արտասանվում, ինչպես՝ գրաբարի բառավերջի յ-ն ձայնավորներից հետո (ծառայ>ծառա, սատանայ>սատանա), արդի հայերենում՝ անկողին>անկողնակալ, աշուն> աշնանավար, Մեղրու բարբառում՝ անանուխ> նանուխ, երեկո > րակու, գորտնուկ> գոռնուկ և այլն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հնչյունի կորուստ
  2. անկում

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։