Jump to content

հնչյունի կրկնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjuni kɾknutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն երևույթը, երբ հնչյունի էքսկուրսիայի և ռեկուրսիայի միջև ընկած դադարը (պահաժամը) սովորականից ավելի երկարում է․ որպես սրա արդյունք լսողական էֆեկտով ստացվում են կրկնակ բաղաձայններ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։