հոգեբանական գենետիկա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɔɡɛbɑnɑkɑn ɡɛnɛtiˈkɑ]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) հոգեբանության և գենետիկայի սահմանագծում զարգացող նորագույն գիտություն, որն ուսումնասիրում է հոգեկան ֆունկցիաների և անձի զարգացման նախադրյալների ժառանգման ձևերն ու օրինաչափությունները


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։