հոգեկան հատկություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɔɡɛkɑn hɑtkutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) այնպիսի հոգեկան կազմավորում, որը դարձել է անձի կայուն գիծ և որոշակի իրադրություններում նրա վարքում դրսևորվելու միտում է հանդես բերում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ психические свойства (ru) ‎(psixičeskije svojstva), психические качества (ru) ‎(psixičeskije kačestva)

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։