կաթոգին սիրո արտ. է ◆ Րատիոն երկու ափերուս մեջ բարցրացուցի աչքերուս դիմաղ ու«հոգիդ սիրեմ«հայաստան»,ըստ հայերենով բարձրաձայն։ Վահրամ Մավյան◆ հոգիդ սիրեմ, Գատրիե՛ [կադրիե], թանկագին աղջիկ,մե՛կ հատիկ...հոգիդ ուտեմ, բերանդ սիրեմ։ Աշոտ Հովհաննիսյան
մի բան թախանձելու արտ. է ◆ -Հոգիդ սիրեմ՝ երգե. Ուրբաթ օրվա պես երգե։ Շահան Շահնուր◆ -Հոգիդ սիրեմ, աձճապարեցեք և զիս ամոթով մի հանեք։ Ած ◆ -Աղջի՛,Վա՛րդիշաղ, թե հոգիդ սիրես, / մի գարիդ գցի՛ր, տես ի՞նչ է ասում։ Հովհաննես Թումանյան◆ -Հորքո՜ւր, հոգիդ պագնեմ, երկու պուտ աղ տուր։ Օչ. ◆ -Սաբեթ ջան, թե հոգիդ կսիրես, մի ասա քո անդնջում[«հանգիստ չիմացող»]Սերգոյին թե՝ ախր ի՞նչ է հոգոհան դառել իմ երեխաի համար։ (Մուրացան)
