խելք անել, անդրադառնալ. իրեն հաշիվ տալ ◆ «Վեր կացար տեղիցդ, տո մեկ Աստծուն փա՛ռք տուր ... հոքիդ մի՛տդ բեր ու հետո ուզածդ արա է՜»: (Խաչատուր Աբովյան)◆ - Հալիվորը խելքը տվել ա հորեղբորդ, հոգին էլ միտը չի քցում: Ստեփան Զորյան
խղճով վարվելու հակվել ◆ Ի՛նչը կարող է արդյոք ազդել պապիս, որ նա մեղմանա, որ ինչպես Վառոն է ասում՝ «հոգին միտը գցի», այդ բաժանքը կատարի։ Ստեփան Զորյան◆ - Թե որ իր հոգին միտը գձող մարթ էր էլել նա հա՛, ինքը իր ձեռքովըն էլ լավ փայ կաներ ազքատների վրա։
