տհաճ մոլոր զգացումներ առաջացնել, տակնուվրա անել, սիրտը պղտորել ◆ Արդյոք այդ տըխուր, այս սև օրերին / Քո դըժբախտ ազգի ցավե՞րեն են խորին / Քեզ այդխես հուզել, պըղտորել հոգին, / Խըլել քո դեմքիդ կուսական ժըպիտ։◆ Իմ բոլոր խանդավառություններուս ընթացքին, հանկարծ, մութ ու ետ ինկած անկյունե մը կը բարձրանա ու կը պղտորե հոգիս: Վազգեն Շուշանյան◆ Բայց դժբախտ մայրը քիչ անց նորից էր հայտնվում և իր աղիողորմ ողբով պղըորում մեր հոգիները:
