զգալ, գուշակել, սիրտը վկայել ◆ Հորս հոգին վկայել ա... իմացել ա, որ հինգ-վեց տարեկամ Սմբատը Աստծո գառը պիտի մենծանա։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Անոր «հոգին կը վկայեր» թե այդ բերանեն «ըռինդություն» [«լավություն, լավ բան»] միայն կրնար գալ հայուն ինչպես թուրքին։ Օշ. ◆ Ամենկի՛ն ընկեր, հոգիս վկայեց - / Դու իմ հրեշտակն ես մխիթարության։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
