((խսկց․) հոգու խաթեր, ա/մ իր հոգիին համար) ի սեր հոգու հանգստության, վասն հոգվո փրկության ◆ Մարդիկ այստեղ հոգու համար են գործում, իսկ «նա» այնտեղ...Աստված ոչ գիտե, ի՞նչ սատանայական որոգայթներ է լարում։ (Րաֆֆի)◆ Եվ վկայություն կը դնե ազգերու առջև՝ իր ժողովրդին... իր կատարումներուն, իր հոգիին համար: Տիրայր Սրբազան ◆ Վունչի՛չ պարտ չիմ յիս ձիս ու էս էլ ինչոր [ինչօր] տալիս իմ, հոգուս համա բախշում իմ։ Սունդ. ◆ Օրն օրվան վրա հալվում է...խիղճը [«խեղճը»] հոգու խաթիր: ն
հենց այնպես, իբր թե անշահախնդրորեն (հեգն․)◆ «Այդ ի՞նչ աղոթք է... այդ ի՞նչ շահասեր մարդիկ են, դրանք հոգու համար ոչինչ չեն խնդրում։» (Րաֆֆի)
նեղ օրվա համար ◆ Անիծվածները իմ խուցեն գողացան մի քանի հարյուր ռուբլի։ Հոգուս համար էի պահել։ ն.տ.
