պարտավորություն, պարտք (որ բարեխղճորեն պիըի հատուցվի) ◆ Ինչ ապրանք (գյուղացին) ուզելու լինի, պետք է ասել, նա իր «հոգու պարտքը» կվճարե, ուրիշի փողը չի ուտի։ (Րաֆֆի)
բարոյական պարտավորություն պարտք ◆ - Բայց Քաջարանի՝ քարի ու մետաղի հետ կռիվ տվող մարդկանց հանդիպելը, նրանց խրախուսող խոսք ասելը համարում էի «հոգուս պարտքը»: Սիլվա Կապուտիկյան
