հոլովական վերջավորություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɔlɔvɑkɑn vɛɾd͡ʒɑvɔɾutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) հոլովում ունեցող լեզուներում՝ այն երկրորդական ձևույթները, որոնք դրվում են բառի վերջում՝ արտահայտելով հոլովական տարբեր իմաստներ, ինչպես՝ քարի, քարից, քարով

Հոմանիշներ

1. հոլովակազմիչ, հոլովակերտ, հոլովական մասնիկ, հոլովակերտ մասնիկ, հոլովանիշ, հոլովանշան, հոլովակերտիչ, հոլովակերտ տառեր

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ падежное окончание (ru) ‎(padežnoje okončanije)
• անգլերեն՝ case ending
• ֆրանսերեն՝ désinence casuelle
• գերմաներեն՝ kasusen dung

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։