ասում են առաջինի գերադասելի վիճակը մատնացոըյց աբելու համար ◆ - Համբոյի հողը մեր գլխին. տես, նա իր տղին ո՛րտեղ հասցրեց, մեր տղերքը էնտեղ խոզ էն արածացնում։ Հովհաննես Թումանյան◆ - Երամյան դպրոցի ուսուցիչ-գրող պարոն Արամ Թումաղյանի հո՛ղը քո գլխին, որ թե՛ կկռվի, թե՛ կքաջալերի յուր անձնուրաց ընկերներուն։ Գուրգեն Մահարի◆ Նահապետի հողն ձեր գլխուն էղնի... Նահապետի չափ լե չկաք։ (Հրաչյա Քոչար)
